Na pytanie, co robić z odpadami, większość Holendrów odpowiada bez zastanowienia: utylizować i oddawać do recyklingu. Selekcja zaczyna się już w domach, gdzie dzieli się małe odpady. Duże odpady, w Limburgii zawozi się na milieustraat. Co to takiego i gdzie mają trafiać poszczególne odpady? O tym w dzisiejszym artykule.
Zastanawiałeś się kiedyś, co robić z odpadami i po co w ogóle je dzielić? Odpowiedź jest prosta: dobrze oddzielone odpady są łatwiejsze do recyklingu, niż odpady, których nie sortujesz. Według rządowej strony Rijksoverheid, obecnie w Holandii sortowanych jest około 50% odpadów, pochodzących z gospodarstw domowych. Rząd chce zwiększyć tą ilość do 75% w 2020 roku. A to oznacza, że ilość odpadów na jednego mieszkańca rocznie, w roku 2020 ma wynieść 100 kilogramów (w roku 2014 było to 250 kilogramów). W tej sytuacji dobrze jest orientować się, co robić z konkretnymi odpadami i gdzie w naszej okolicy znajduje się tzw. milieustraat, czyli składowisko odpadów.
Kliko, czy podziemny kontener?
Jeśli mieszkasz w domu, twoje odpady trafiają do kontenera (tzw. kliko). W zależności od gminy posiadasz albo jeden dwukomorowy kontener, albo dwa kontenery w różnych kolorach. Ich funkcje są takie same: do jednej komory (bądź kontenera) trafiają odpady z gospodarstw domowych, których nie można wydzielić do ponownego użycia lub recyklingu (restafval). Na przykład papierosy, guma, korek, pieluchy i podpaski, odchody zwierząt, a także zużyty piasek z kuwety, itp. Do drugiej komory trafiają tzw. odpady GFT (groente, fruit, tuinafval), czyli odpady zielone: z warzyw, owoców i odpady ogrodowe.
Jeżeli mieszkasz w bloku, zapewne korzystasz z podziemnego kontenera. Tutaj również trafiają odpady GFT (co w założeniu ma ograniczać brzydki zapach). Jeśli mieszkasz w pobliżu takiego kontenera, będziesz musiał poprosić w swojej gminie o wydanie karty elektronicznej (stadspas, gemeentepas lub milieupas), dzięki której będziesz mógł otworzyć kontener w swojej okolicy. W niektórych miejscach śmieci wciąż odbierane są po prostu w foliowych workach. Informację o tym, co, kiedy i gdzie dokładnie jest odbierane, również otrzymasz od swojego urzędu gminy.
Co sortujemy?
Sortujemy wszystkie odpady, które możemy składować oddzielnie. Zaliczamy do nich wymienione już wcześniej GFT, ale też szkło, papier, plastik, tekstylia, duże odpady z gospodarstw domowych.
Przez papier rozumie się gazety, foldery reklamowe i pudła kartonowe. Stary papier umieszczamy tak, by mniejsze elementy nie zostały rozwiane po całej ulicy (np. w kartonowym pudle) i wystawiamy na ulicę w dniu odbioru papieru w naszej dzielnicy (informację o tym, jaki to jest dzień, otrzymamy z naszej gminy). Mieszkańcy niektórych bloków mają do dyspozycji specjalne kontenery na stary papier.
Z kolei odpady szklane, to nic innego, jak szklane opakowania – puste słoiki, butelki po sosach, butelki po alkoholu, czy perfumach. Odpady szklane wrzucamy do specjalnych, z reguły podziemnych, kontenerów (glasconteiner), które znajdują się głównie przy centrach handlowych lub supermarketach. Tam rozdzielamy szkło na trzy różne kolory: zielony, brązowy i biały (przezroczysty). Uwaga: szkło pochodzące z luster, żarówek i szyb okiennych należy oddawać na składowisko odpadów.
Opakowania plastikowe oznaczają natomiast puste worki i torby foliowe, butelki, flakony, kubki i pokrywki z plastiku. Dotyczy to wyłącznie materiałów, służących jako opakowania. Stare zabawki, kasety wideo, czy połamane sprzęty ogrodowe z tworzyw sztucznych nie są dozwolone. Odpady z plastiku również wyrzucamy do (podziemnych) kontenerów zlokalizowanych w pobliżu obiektów handlowych.
Śmieci typu PMD (plastic verpakkingsafval, metalen verpakkingen, drankenkartons), czyli plastikowe opakowania napojów, opakowania metalowe i kartony po napojach. Przykładami są oczywiście plastikowe butelki, puszki po napojach, opakowania po mleku, jogurcie i sokach. To, czy w danej gminie się je segreguje, zależy od polityki tej gminy i tylko tam uzyskasz stosowne informacje na ten temat (również dotyczące składowania tego rodzaju odpadów).
Stare ubrania, buty, pluszowe zabawki, zasłony itp., zaliczamy do odpadów tekstylnych. Wszystkie możesz zostawić w kontenerze na ubrania. Kontenery zlokalizowane są głównie przy obiektach handlowych. Ponadto odpady tekstylne możesz oddać na składowisko odpadów albo do sklepów z używaną odzieżą (kringloopwinkels).
Milieustraat
Miejsce określane jako milieustraat, milieu park, milieustation, recyclagepark, afvalbrengstation lub afvalinzamelstation, to po prostu komunalne składowisko odpadów z gospodarstw domowych. Miejsce takie musi się znajdować w każdej gminie (jest to określone prawem). Nie jest przeznaczone do zbierania odpadów przemysłowych. Celem ich istnienia jest zbiórka i dalsze sortowanie odpadów, które zostają następnie poddane recyklingowi lub spalaniu.
Jeśli masz duże ilości odpadów wielkogabarytowych, możesz umówić się z gminą na odebranie ich, albo sam zawieźć je do okolicznego składowiska odpadów.
Do odpadów wielkogabarytowych zaliczamy odpady, które nie mieszczą się w workach na śmieci: sofy, zepsute meble (szafki, regały), deski do prasowania, pokrycie podłogowe.
Na składowisko odpadów zawozimy również: zużyte urządzenia, jak pralki automatyczne, telewizory, żelazka, czy telefony komórkowe (o ile nie chcemy ich sprzedać na części do punktów, które zajmują się naprawą takich sprzętów).
Także odpady typu KCA (kleine chemische afval), czyli małe odpady chemiczne powinny trafić na składowisko odpadów. Są to odpady komunalne, zawierające substancje chemiczne, które mogą być szkodliwe dla zdrowia i środowiska: ołów, rtęć lub rozpuszczalniki organiczne. Przykładem odpadów typu KCA są więc baterie, aerozole, benzyna, terpentyna, itp.
Kolejną grupą odpadów, które możesz zawieźć na składowisko odpadów, są odpady budowlane i remontowe. Zaliczamy do nich wszelkie materiały, które pozostają z remontów, wyburzania lub przebudowy: tynk, gruz, pokrycia dachowe. Ale też połączone materiały budowlane, jak cegły pokryte cementem, beton z metalowymi prętami, itd. Podczas remontów mamy również do czynienia z azbestem. Jest to materiał przetwarzany niegdyś w materiałach budowlanych, takich jak blachy faliste i cement. Choć obecnie jest to materiał zakazany (m.in. ze względu na zawartość substancji rakotwórczych), to jednak często spotyka się go w starszych domach. Takie materiały również możesz dostarczyć na składowisko odpadów komunalnych, ale uwaga: obowiązują tu szczególne obostrzenia! Jeśli posiadasz materiały z azbestem do 35m², możesz sam je dostarczyć na składowisko. Powyżej tej wielkości jesteś prawnie zobowiązany do wynajęcia certyfikowanej firmy. Możesz ubiegać się o dotację rządową na ten cel. Materiały z azbestem muszą być podwójnie owinięte w grubą folię z tworzywa sztucznego i posiadającą uszczelnione szwy. Zasada ta dotyczy nawet płyt falistych, inaczej odpady nie zostaną zaakceptowane. Zamiar składowania takich odpadów powinieneś zgłosić wcześniej telefonicznie – ma to związek z ograniczoną ilością miejsca dla takich odpadów.
Jak to działa i gdzie znajdę składowisko w mojej okolicy?
Aby móc skorzystać ze składowiska odpadów, musisz posiadać specjalną kartę elektroniczną (milieupas). Otrzymasz ją z gminy, w której jesteś zameldowany.
Przy wjeździe na składowisko musisz okazać tą kartę i zameldować się. Przeważnie to wystarczy, ale zasady obowiązujące na poszczególnych składowiskach w Limburgii różnią się. Podczas gdy w jednych wystarczy ustnie podać kod pocztowy i numer domu, w innych konieczne będzie okazanie dokumentu tożsamości.
Adres najbliższego i należącego do twojej gminy składowiska odpadów powinieneś otrzymać w gminnym urzędzie. Przegląd składowisk odpadów komunalnych w Limburgii znajdziesz również tutaj oraz tutaj. Klikając w daną nazwę spowodujesz otwarcie kolejnej strony, na której zamieszczono adresy i godziny otwarcia poszczególnych składowisk, a także rodzaj odpadów, które przyjmują. W drugim z podanych linków znajduje się również informacja na temat dokumentów wymaganych na danym składowisku.
Źródło: Milieu Centraal
Foto: Moja Limburgia
