Szczepienia to obecnie jeden z najbardziej gorących tematów w Holandii. Wszystko za sprawą zwiększenia zachorowań na odrę i planów wprowadzenia obowiązkowości szczepień. Jak to wygląda obecnie?
W Holandii szczepienie dzieci jest wyborem, a nie obowiązkiem rodziców. Obecnie jednak, prowadzone są rozmowy na temat możliwości wprowadzenia obowiązkowości szczepień. A nawet podjęcia bardziej drastycznych kroków, jak zakaz przyjmowania nieszczepionych dzieci do placówek opieki nad dziećmi. Dzieje się tak m.in. ze względu na zwiększenie liczby zachorowań na odrę. Ale też, powiązany z tym spadek wskaźnika szczepień, z którym mamy do czynienia również w większości limburskich gmin. Holandia oferuje szczepienia, które mają chronić przed dwunastoma poważnymi chorobami zakaźnymi. Szczególną uwagę poświęcono tu kolejności podawania szczepień. Kiedy twoje dziecko otrzyma pierwszą szczepionkę? Przeciwko jakim chorobom szczepi się w Holandii? I jak wygląda ogólny harmonogram szczepień w tym kraju?
Pierwsze szczepienie
Na stronie Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego i Środowiska (RIVM) czytamy, że większość bakterii i wirusów, przeciwko którym szczepi się w Holandii, rzadko występuje w tym kraju. Nadal powszechne są jednak krztusiec, choroba pneumokokowa, czy HiB. A to choroby, które mogą mieć bardzo poważne konsekwencje u niemowląt. Oznacza to powikłania, a czasem nawet śmierć. Z kolei szczepienia przeciwko błonicy, krztuścowi, tężcowi, chorobie Heinego-Mediny, HiB, czy wirusowemu zapaleniu wątroby i pneumokokom, działają już od wieku 4 – 6 tygodnia życia. Dlatego holenderski krajowy program szczepień (Rijksvaccinatieprogramma), rozpoczyna się, kiedy dziecko osiąga wiek 6 tygodni. Ale uwaga: w przypadku pojawienia się wielu ognisk wskazanych wyżej chorób na danym obszarze, może się zdarzyć, że pierwsze szczepienia mogą objąć również dzieci w wieku od 4 tygodni życia.
Jakie szczepienia otrzyma dziecko?
RIVM oferuje szczepienia, które mają chronić przed dwunastoma poważnymi chorobami zakaźnymi. Są to:
- D – Difterie, błonica
- K – Kinkhoest, krztusiec
- T – Tetanus, tężec
- P – Polio, choroba Heinego Mediny
- Hib – Haemophilus influenzae B, czyli pałeczka hemofilia typu B
- HepB – Hepatitis B, wirusowe zapalenie wątroby typu B
- Pneu – Pneumokokken, pneumokoki
- B – Bof, świnka
- M – Mazelen, odra
- R – Rodehond, różyczka
- MenACWY – Meningokokken ACWY, meningokoki ACWY
- HPV – Human Papillomavirus, wirus brodawczaka ludzkiego.
Harmonogram szczepień
W Holandii szczepienia podawane są w wieku, w którym według RIVM mają one zapewnić optymalną ochronę. Dlatego harmonogram szczepień podzielono na osiem okresów: pomiędzy 6 a 9 tygodniem życia, w wieku 3, 4, 11 i 14 miesięcy oraz w wieku 4, 9 i 12 lat. Poniżej prezentujemy Szczegółowy opis tego terminarza.
6 – 9 tygodni życia: DKTP-Hib-HepB, Pneu
Są to dwie szczepionki, które zapewniają dziecku pierwszą ochronę przed błonicą, krztuścem, tężcem i chorobą Heinego-Mediny (DKTP), ale także chorobą HiB, zapaleniem wątroby typu B oraz chorobą pneumokokową. Wkłucia dokonuje się zwykle w górnej części nogi.
Choroby te są szczególnie niebezpieczne dla bardzo małych dzieci. Dlatego ważne jest jak najszybsze szczepienie. Pomiędzy 6 a 9 tygodniem życia, układ odpornościowy dziecka jest już dobrze rozwinięty i szczepienia zapewniają najlepszą ochronę.
3 miesiące: DKTP-Hib-HepB
W przypadku niektórych chorób konieczne jest powtórzenie szczepienia. Dzieje się tak, ponieważ po każdym szczepieniu, układ odpornościowy wytwarza więcej przeciwciał. Dlatego po kilkukrotnym powtórzeniu szczepienia, dziecko jest chronione przez dłuższy czas.
Działanie takie dotyczy szczepień przeciw błonicy, krztuścowi, tężcowi i chorobie Heinego-Mediny (DKTP). Z tego powodu dziecko otrzymuje kolejne szczepienie przeciw tym chorobom w wieku około 3 miesięcy. Ponadto, szczepienie podawane w trzecim miesiącu życia chroni przed chorobami takimi, jak HiB i wirusowe zapalenie wątroby typu B.
4 miesiące: DKTP-Hin-HepB, Pneu
W wieku 4 miesięcy dziecko otrzymuje kolejną dawkę szczepienia chroniącego przed błonicą, krztuścem, tężcem, chorobą Heinego-Mediny, HiB i wirusowym zapaleniem wątroby typu B.
W tym wieku zalecane jest również wykonanie drugiego szczepienia przeciwko chorobie pneumokokowej, w celu utrzymania ochrony przed nią. Pneumokoki to bakterie, które mogą powodować zatrucie krwi, ciężkie zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych i głuchotę. Szczepionka działa przeciwko najczęściej występującym typom chorób pneumokokowych.
11 miesięcy: DKTP-Hib-HepB, Pneu
W tym wieku podaje się czwartą dawkę szczepionki DKTP-HiB-HepB. Dziecko dostaje także ostatnią dawkę szczepionki przeciwko chorobie pneumokokowej. Dzięki tym szczepieniom będzie długo chronione przeciw tym chorobom. W przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu B, ochrona ta jest na całe życie.
14 miesięcy: BMR, MenACWY
W tym wieku dziecku podaje się dwa szczepienia. Przede wszystkim BMR, które chroni przeciw śwince, odrze i różyczce. Nakłucie wykonywane jest na przedramieniu.
Drugie szczepienie chroni przed czterema typami bakterii meningokoków: A, C, W oraz Y. Bakterie te są najważniejszymi przyczynami choroby meningokokowej, o której szerzej pisaliśmy tutaj.
4 lata: DKTP
Czterolatki czeka jedno szczepienie: DKTP. Jest to czwarta dawka szczepienia przeciw chorobom błonicy, krztuśca, tężca i choroby Heinego-Mediny. Z czasem ochronne działanie tej szczepionki zmniejsza się, dlatego będzie jeszcze raz powtarzane.
9 lat: DTP, BMR
W tym wieku dzieci otrzymują ostatnie szczepienie przeciw chorobom błonicy, tężca i chorobie Heinego-Mediny. Ale też ostatnie szczepienie przeciw śwince, odrze i różyczce. Obie szczepionki mają gwarantować dobrą, długotrwałą ochronę przeciw tym chorobom.
Nie podaje się natomiast dalszych szczepionek przeciwko krztuścowi, pneumokokom i chorobom HiB. Jak informuje RIVM, nie są one już potrzebne, ponieważ w tym wieku choroby te nie stanowią już takiego zagrożenia i nie powodują poważnych komplikacji.
12/13 lat: HPV, HPV
Wirus brodawczaka ludzkiego może powodować raka szyjki macicy u dziewcząt i kobiet. W Holandii na raka szyjki macicy choruje rocznie 700 kobiet; 200 z nich umiera z powodu tej choroby.
Rakowi szyjki macicy można zapobiegać poprzez szczepienie przeciwko wirusowi HPV. Po przyjęciu dwóch dawek (w odstępie pół roku), osoba szczepiona chroniona jest przez wiele lat. Wirusem można zarazić się drogą płciową. Dlatego szczepionka podawana jest już młodym dziewczynkom – wtedy jej działanie ma być najskuteczniejsze.
Obowiązkowe szczepienie przeciw odrze?
Organizacja Praw Dziecka KidsRights chce, aby szczepienia przeciwko odrze stały się w Holandii obowiązkowe. Przyczyną ma być stale obniżający się wskaźnik szczepień w tym kraju. – Na podstawie wskaźnika szczepień, wprowadzenie obowiązkowości w przypadku szczepienia przeciw odrze wydaje się nieuniknione, jeśli chcemy zapobiec wybuchowi epidemii – mówił Marc Dullaert, założyciel i prezes KidsRights i były Rzecznik Praw Dziecka, cytowany na stronie KidsRights. – Nie może być tak, że nieszczepione dzieci zagrażają innym. Zwłaszcza niemowlęta stanowią grupę wysokiego ryzyka. Zwolnione ze szczepienia powinny być wyłącznie te dzieci, które przeszły widoczne komplikacje po szczepieniach. – dodał.
Badania nad zaletami i wadami wprowadzenia „ogólnego obowiązku szczepienia” prowadzi także obecny rząd. Jednym z pomysłów jest, by rodzicom, którzy nie szczepią swoich pociech, zmniejszać zasiłki i dodatki na dzieci. Mówi się także o możliwości wprowadzenia zakazu przyjmowania dzieci nieszczepionych do placówek opieki nad dziećmi. Na razie jednak, wszystko pozostaje w fazie dyskusji.
Źródło: RIVM, KidsRights
