W 2019 roku pojawią się zmiany w podatku od wynagrodzenia. Od 1 stycznia zostanie wprowadzone rozróżnienie pomiędzy rezydentami i nierezydentami Holandii. Ci ostatni nie będą już otrzymywać części podatków w zakresie ulg podatkowych.
Dokładnie 18 grudnia br. Pierwsza Izba holenderskiego Parlamentu zatwierdziła „Plan podatkowy na rok 2019”. Wśród wprowadzonych reform, pojawiła się m.in. informacja dotycząca zmian w podatku od wynagrodzenia pracowników zagranicznych. Od przyszłego roku tylko osoby mieszkające w Holandii będą miały prawo do części podatków z tytułu ulgi podatkowej od wynagrodzeń (loonheffingskorting). Nierezydenci będą mogli ubiegać się o część składki (premiedeel) tylko pod warunkiem, że będą opłacali w Holandii składki na ubezpieczenie społeczne.
Ulgi podatkowe
Podatek od wynagrodzenia (loonbelasting) i podatek dochodowy (inkomstenbelasting) umożliwiają pobieranie ulg podatkowych (heffingskortingen), takich jak: ulga podatkowa z tytułu zatrudnienia (arbeidskorting), zniżka dla osób starszych (ouderenkorting) i powszechna ulga podatkowa (algemene heffingskorting). Te ulgi podatkowe składają się ze zniżki od podatku dochodowego i zniżki od składki na ubezpieczenie społeczne. Do 1 stycznia 2019 roku, wszyscy, którzy objęci są odprowadzaniem składek na podatek od wynagrodzeń oraz odprowadzają w Holandii składki na ubezpieczenia społeczne otrzymują obie części ulgi podatkowej, a więc zarówno część podatkową (belastingdeel), jak i część składkową (premiedeel)[1].
To zmieni się po 1 stycznia przyszłego roku. Od tej pory nierezydenci nie będą już otrzymywać części podatkowej ulg podatkowych. Nadal jednak będą otrzymywać część składkową ulg podatkowych, ale pod warunkiem, że odprowadzają w Holandii składki na ubezpieczenie społeczne.
Wyjątek stanowi ulga podatkowa pracownika. Pracownicy, którzy są rezydentami kraju należącego do UE, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), Szwajcarii lub Holandii Karaibskiej i jednocześnie odprowadzający w Holandii składki na ubezpieczenie społeczne, będą mogli ubiegać się również o część podatkową ulgi podatkowej pracownika.
Rodzaje pracowników zagranicznych
Od roku 2015 Holandia rozróżnia dwa typy pracowników zagranicznych: zakwalifikowany jako podatnik zagraniczny i niezakwalifikowany jako podatnik zagraniczny. Rozróżnienie to ma duże znaczenie w przypadku holenderskich ulg podatkowych. Dlatego także pracodawca będzie musiał bardziej krytycznie oceniać, co dokładnie jest miejscem zamieszkania pracownika. Zgłoszenie informacji przez pracownika może okazać się niewystarczające i może zostać poddane ocenie, pomagającej w ustaleniu faktycznego ośrodka życiowego pracownika. Pracodawca może poprosić pracownika o tzw. oświadczenie o miejscu zamieszkania (woonplaatsverklaring). Pracownik może ubiegać się o nie w urzędzie skarbowym, któremu podlega (również za granicą). Pomocne okażą się tutaj dane rachunku bankowego, koszty zakwaterowania, czy deklaracja oddelegowania.
Pracownicy zakwalifikowani jako podatnicy zagraniczni niebędący rezydentami, spełniają dwa kryteria. Po pierwsze żyją w tzw. obszarze państw, to jest innym kraju UE, EOG, Szwajcarii lub na jednej z wysp Holandii Karaibskiej. Po drugie, ich dochody w ramach podatku od wynagrodzenia lub podatku od dochodów, w co najmniej 90% zostały osiągnięte w Holandii. W takim przypadku, w ramach podatku od dochodu, mają oni prawo do części podatkowej wszystkich ulg podatkowych.
W przypadku pracowników zagranicznych, którzy nie spełniają opisanych powyżej wymagań, prawo to zależy od tego, z jakiego kraju pochodzą. Tylko jeśli mieszkają w tzw. obszarze państw, otrzymają w ramach podatku od dochodu część podatkową ze związanych z pracą ulg podatkowych (jak ulga podatkowa pracownika).
Pracownicy zakwalifikowani jako podatnicy zagraniczni, wciąż mają prawo do części podatkowej ulg podatkowych. Mogą ją odzyskać poprzez wniosek o zwrot podatku dochodowego.
W przypadku pracowników, którzy zostali zakwalifikowani jako podatnicy zagraniczni co najmniej rok wcześniej, i których sytuacja nie zmieniła się od tego czasu, możliwe jest też złożenie wniosku o wydanie tymczasowej decyzji podatkowej 2019. W ten sposób mogą już pobrać ulgi podatkowe, co do których mają prawo, ale które nie zostały uwzględnione w podatku od wynagrodzeń.
Konsekwencje wprowadzanych zmian
Wprowadzane od stycznia 2019 roku zmiany w ulgach podatkowych dla nierezydentów, mają konsekwencje zarówno dla podatku od dochodów, jak i podatku od wynagrodzenia.
W przypadku podatku od dochodu konsekwencją jest to, iż z dniem 1 stycznia przyszłego roku zagraniczni podatnicy, pochodzący spoza tzw. obszaru państw, nie będą już otrzymywać części podatkowej ulgi podatkowej z tytułu zatrudnienia oraz łącznej ulgi podatkowej zależnej od dochodu (inkomensafhankelijke combinatiekorting).
Natomiast w przypadku podatku od wynagrodzenia, konsekwencją jest to, że z dniem 1 stycznia 2019 roku podatnicy zagraniczni nie będą otrzymywali części podatkowej z większości ulg podatkowych, za pośrednictwem podatku od wynagrodzeń. Oznacza to, że od roku 2019 będą otrzymywali mniejsze wynagrodzenie netto. Uprawnieni podatnicy z zagranicy, czyli głównie opisani wyżej pracownicy zakwalifikowani jako podatnicy zagraniczni, otrzymają te ulgi podatkowe za pośrednictwem podatku dochodowego.
[1] Kwota ulg podatkowych składa się z dwóch różnych części. Jedną z części jest zniżka od składki na ubezpieczenie społeczne (premiedeel). Drugą jest zniżka od podatku dochodowego (inkomenbelastingdeel)
Źródło: Belastingdienst, Rijksoverheid
Foto: Pixabay
