W Vademecum pracownika postaramy się przekazywać informacje, które ułatwią Wam zorientowanie się w tym, o czym należy wiedzieć, podejmując pracę zarobkową w Holandii. Dziś opowiemy o tym, co powinno znajdować się na pasku wynagrodzeń (loonstrookje).
Specyfikacja wynagrodzeń, tradycyjnie określana w Holandii, jako loonstrookje lub salarisstrookje (a wśród Polaków określana często mianem „salarisów”), to dla wielu pracowników specyfikacja zawierająca wyliczone przez pracodawcę wynagrodzenie brutto, dopłaty i potrącenia, czy wynagrodzenie netto, zgodne z umowami zawartymi w umowach o pracę i holenderskim prawem.
Pracodawca zobowiązany jest do przekazania pracownikowi paska wynagrodzeń (tj. rozliczenia pensji) w postaci cyfrowej lub w formie pisemnej. Zanim pracodawca (np. agencja pośrednictwa pracy) wyśle pracownika do pracy, musi poinformować go, w jaki sposób będzie wysyłać mu pasek wynagrodzeń. Może to się odbywać w formie elektronicznej (np. za pośrednictwem e-maila), poczty lub osobistego odbioru w biurze pracodawcy.
Co powinien zawierać?
Na pasku wynagrodzeń powinny zostać wyszczególnione: wysokość pensji pracownika, kwoty, z których składa się jego wynagrodzenie, wszystkie kwoty, które są odliczane z jego pensji, kwota wynagrodzenia brutto za godzinę, suma przepracowanych godzin oraz dodatki ponad wynagrodzenie z wyszczególnieniem rodzajów dodatków (w procentach oraz w kwotach euro) i godzin.
Powinny się tam znaleźć także (skumulowane) rezerwy dla krótkich nieobecności, dni ustawowo wolnych, wakacji i dni urlopowych oraz dodatek urlopowy włącznie z proponowanym czasem automatycznej wypłaty tych rezerw. W przypadku korzystania z tabeli norm, obowiązująca grupa funkcyjna (tzw. skala), musi zostać określona na podstawie CAO (układu zbiorowego pracy).
Jak odczytać pasek wynagrodzeń?
Forma graficzna pasków wynagrodzeń różni się u poszczególnych pracodawców. Przeważnie jednak powstają one według ustalonego schematu – tabelki z podziałem na pola ze specyfikacją.
W polu pierwszym znajdują się przeważnie dane osobowe pracownika: imię, nazwisko i adres zamieszkania.
W polu drugim określone są dane, pozwalające zidentyfikować pracownika: jego numer personalny (personeelsnummer), numer identyfikacyjny obywatela (BSN nummer) oraz często numer sprawy (dossiernummer).
W polu trzecim określa się numer i zakres okresu rozliczeniowego (tijdvak), daty graniczne okresu rozliczeniowego (periode) oraz wysokość minimalnego wynagrodzenia (minimum loon).
W polu czwartym określa się z reguły dalsze dane dotyczące pracownika, jak datę urodzenia (geboortedatum), stan cywilny pracownika (burgerlijke staat), datę rozpoczęcia pracy u danego pracodawcy (datum in dienst), czy tabelę podatkową za przepracowany okres (tabel/voordeelregel).
W polu piątym znajdują się natomiast informacje dotyczące fazy zatrudnienia według CAO (dla pracowników tymczasowych chodzi np. o fase 1 lub fase A, itd.) i informacje dotyczące podatków i ulg podatkowych (loonheffing).
W polu szóstym znajdziemy informacje o pracodawcy: nazwę firmy, w której zatrudniony jest pracownik oraz jej dane adresowe. Ale też numer podatkowy pracodawcy (loonheffingennummer) i numer paska wynagrodzenia (numer loonspecificatie).
W polu dziewiątym powinna znaleźć się informacja dotycząca deklarowanej pracy, wykonanej przez pracownika. Dotyczy ona liczby przepracowanych godzin, stawki i wynagrodzenia brutto (loon normale uren), ewentualnych nadgodzin (overuren), informacji o godzinach przepracowanych w nieregularnym czasie pracy (toeslaguren lub onregelmatige uren). Będzie tu także informacja dotycząca godzin urlopowych brutto (vakantiedagen) i wypłacanych pieniędzy wakacyjnych (vakantiegeld). W polu tym mogą się także znaleźć informacje, dotyczące ewentualnych potrąceń, np. za: zakwaterowanie (ET uitruil lub ET kosten), wyżywienie, buty i odzież roboczą, kartę do odbijania godzin, transport lub środki transportu i potrącenia z tytułu ewentualnych mandatów, itd.
Kolejne, dziesiąte pole, dotyczy: wysokości kwoty do opodatkowania i podstawy składki na ubezpieczenie zdrowotne (loon voor de loonbelasting/premie volksverzekeringen), składki na ubezpieczenia społeczne pracownika (loon voor de werknemersverzekeringen), np. emeryturę (pensioen), czy ustawowych potrąceń na fundusz dla bezrobotnych i niezdolnych do pracy oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne (loon voor de zorgverzekering).
Ostatnie, jedenaste pole powinno zawierać podsumowanie, w którym znajdziesz m.in.: wynagrodzenie netto (netto loon), wspomniane potrącenia (ingehouden loon belasting/premie volksverzekeringen) oraz wynagrodzenie netto do wypłaty (totaal netto te betalen), a także informacje dotyczące konta pracownika, na które wypłata została przelana.
* * *
Jak wspomniano wcześniej, poszczególne paski wynagrodzenia mogą różnić się zarówno formą graficzną, jak i zawartością, która czasem uzależniona jest od indywidualnych ustaleń firmy z pracownikiem. Dlatego powyższy artykuł należy traktować wyłącznie, jako pomocne dane, służące ustaleniu zawartości i możliwości odczytania paska wynagrodzeń.
